Week van het leven; 8-14 november #4 Een onbegrepen, eenzame, gepeste jongere.

 

Afbeelding van internet

Van 8 tot en met 14 november is het de Week van het Leven.

In deze week wil ik in 6 korte blogs stilstaan bij verschillende facetten van het leven.

Op 113.nl staat het volgende:

Suïcide

113 Zelfmoordpreventie heeft onderzoek gedaan naar zelfdoding onder jongeren tot 20 jaar. Het doel was om kennis te krijgen over de achtergronden van het overlijden van jongeren, overleden door zelfdoding.  

(....)

Voornaamste conclusie: jongeren raken het contact met naasten en hulpverlening kwijt

De verhalen van de overleden jongeren zijn schrijnend en tonen een patroon: door de jaren heen ontstond er een verdiepende kloof tussen de jongere die in de problemen raakte en diens omgeving. De onderzoeksgroep concludeert dat naasten en professionals met elkaar nieuwe vormen van samenwerking moeten ontwikkelen. Aanbevolen wordt een netwerk- aanpak, waarbij hulpverleners, naasten en andere betrokkenen uit het leven van de jongeren samen acteren en met elkaar de verantwoordelijkheid voor de veiligheid en zorg dragen. Ook scholen zijn belangrijk in het signaleren van psychische problematiek en het voorkomen van kopieergedrag na een suïcide. De onderzoeksgroep adviseert het onderwijsveld expliciet beleid te ontwikkelen gericht op het signaleren en voorkomen van suïcidaal gedrag bij hun adolescente leerlingen en adequate opvang na een zelfdoding te realiseren. Ook adviseert de onderzoekscommissie dat een psychologische autopsie structureel wordt georganiseerd om te leren van elke zelfdoding door een jongere. (.....) Wat me verbaast is hoe we omgaan met jongeren die zelfdoding toepassen. Dit stimuleren we niet, terwijl we (als land) abortus en euthanasie bij zieke kinderen en ouderen, wiens leven klaar zou zijn, nog net niet stimuleren, maar zeker wel aanraden...Hoe dubbel kan het zijn.

In ieder geval is het belangrijk dat we oog mogen krijgen voor onze naasten, ook voor de jongeren.

Zelf werk ik in het onderwijs en ook daar ligt zeker een taak voor de leerkrachten om de kinderen, ook wat betreft hun innerlijk, in de peiling te houden en te volgen. 

Gods Woord zegt in Prediker 12 iets heel moois over de jeugd:

1 En gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen, en de jaren naderen, van dewelke gij zeggen zult: Ik heb geen lust in dezelve.

Laten we als opvoeders en meelopers van de jeugd juist de jongeren hierop wijzen. God wil voor ze zorgen. In hun zorgen mogen ze bij Hem komen. Hij heeft, is en weet raad! Ook op de daagse, psychische, sociale problemen waarmee jongeren te kampen kunnen hebben. Dan is de dood geen oplossing voor de problemen, maar juist, naar aller waarschijnlijk, het helse begin.... God wil juist het Einde voor ons zijn, zodat we in Hem mogen beginnen met een nieuw leven.