zaterdag 27 oktober 2018

Gedicht in Beeld: Het carillon (Ida G. M. Gerhardt)

Met de rubriek Gedicht in Beeld wil ik graag bekende en minder bekende gedichten, klassiekers en soms ook modernere, voor het voetlicht halen, mede door ze hier en daar in Beeld te plaatsen. Voor het Beeld gebruik ik zelfgemaakte foto's. 
Deze nieuwe rubriek op mijn blog: 'Gedicht in Beeld', opent met een gedicht van Ida G.M. Gerhardt. Het carillon. 
Hieronder eerst het gedicht van vijf kwartrijnen, in beeld. Daarna enkele biografische gegevens over Ida G.M. Gerhardt.


Het carillon

Ik zag de mensen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht, - 
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.
Valerius: - een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid van lichten sprankelingen,
'Wij slaan het oog tot U omhoog'.

En een tussen de naamloos velen,
gedrongen aan de huizenkant
stond ik te luist'ren naar dit spelen
dat zong van mijn geschonden land.

Dit sprakeloze samenkomen
en Hollands licht over de stad -
Nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zo bitter, bitter liefgehad.

Ida Gardina Margaretha Gerhardt werd in 1905 geboren te Gorinchem. Ze studeerde klassieke talen. Haar werk bevat een technisch gave eenvoud en haar vroege poëzie bevat mooie gedichten over bijvoorbeeld de natuur. Zij ontving de P.C. Hooftprijs. 
Ida G.M. Gerhardt overleed in 1997 te Warnsveld.
Afbeeldingsresultaat voor ida g.m. gerhardt

Geen opmerkingen: