Het is weer zover, ik plan te veel op/voor een dag. Al sinds mensenheugenis maak ik voor elke doordeweekse dag een planning, met allemaal to do dingen en gaandeweg de dag komen daar steeds toedoetjes bij, met als gevolg dat ik zoveel (van mezelf) moet en eigenlijk niet aan alles toekomt, maar wel voel dat het af moet (weer van mezelf). Zelfs met een baby in huis plan ik nog meer dan voor de komst van de baby:( Het plannen voelt goed, maar de uitgebreide lijst en de door mezelf opgelegde druk om alles af te krijgen, voelt niet goed. Tijd dus om dit te veranderen.
Een paar jaar geleden kreeg ik van een meisje uit mijn klas een notitieboek. Ze schreef voorin dit:
Een paar jaar geleden kreeg ik van een meisje uit mijn klas een notitieboek. Ze schreef voorin dit:
Nu is het al een heel avontuur om met een kleintje in huis nog andere dingen doen dan voeden, spelen, verschonen..., maar het lukt steeds beter. Ik heb met mezelf afgesproken dat er een minimaal aan dingen daarnaast gedaan moet worden en dat alles wat meer is, mooi meegenomen is. Beter opbouwen dan afbouwen.
Vanaf heden ziet de planning er zo uit:
Elke werkdag mag er een grote klus van 45 minuten gebeuren, dat kan bijvoorbeeld een klus uit de Zone zijn, of het verschonen van alle bedden. Verder mogen er twee klussen van een half uur, drie klussen van een kwartier, vier klussen van 10 minuten en vijf klussen van 5 minuutjes op een dag gebeuren. In totaal is dat dus zo'n 3,5 uur per dag aan klussen. Onder klussen versta ik dus: huishouden, werk voor school, tuin, financiën, bestellingen, boodschappen etc. Kortom alles wat moet gebeuren.
Bedenk ik er nog een klus bij, die echt moet gebeuren, dan mag ik die er niet nog bijzetten, maar moet ik een andere klus verzetten naar een volgende dag.
Tot op heden was ik aan allerlei klussen wel een uur of 5 per dag kwijt. Nu dus minder, zodat er meer tijd over is voor rust, ontspanning, zoontje, etc.
We gaan zien hoe dit gaat werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten