woensdag 15 augustus 2018

Gedicht in Beeld: Zomermiddagstilte (N. Beets)

Met de rubriek Gedicht in Beeld wil ik graag bekende en minder bekende gedichten, klassiekers en soms ook modernere, voor het voetlicht halen, mede door ze hier en daar in Beeld te plaatsen. Voor het Beeld gebruik ik zelfgemaakte foto's. 
In de rubriek Gedicht in Beeld wederom een klassieker. Het gedicht Zomermiddagstilte van Nicolaas Beets bevat zes strofen.
Hieronder eerst het gedicht (de foto's zijn door mij geschoten) en daarna wat biografische informatie over N. Beets.


Zomermiddagstilte

Het windje houdt zijn adem in,
En durft niet suizen;
Het beekje, onrustig bij 't begin,
Vergeet zijn bruisen.

Daar gaat geen fluistren door het riet,
Door top noch twijgen;
Ook 't espenblaadje ritselt niet;
De vooglen zwijgen.

Geen tortel kirt, geen koekoek geeft
Zijn naam te hooren;
Geen leeuwrik, die ten hemel streeft,
Vergast uw ooren.

De duifjes, glinstrende op het dak,
Zien slaaprig neder;
De bloemkens, schuw van 't schelle licht,
Door niets bewogen,
Staan met gedoken aangezicht
En sluiten de oogen.

Zweeft op het zachte,
Het donzen vlerkje, onhoorbaar rond,
Als mijn gedachte.

Nicolaas Beets werd geboren in 1814 te Haarlem en overleed in 1903 te Utrecht. Hij was predikant en letterkundige. In 1839 publiceerde hij onder het pseudoniem Hildebrand een aantal uit zijn studententijd daterende essays en novellen onder de titel Camera Obscura, waarvan in 1854 de definitieve versie verscheen. Zijn latere gedichten hebben een stichtelijker karakter.
Afbeeldingsresultaat voor nicolaas Beets

Geen opmerkingen: