Zindelijkheidsbox ervaring; dag 1

 Zo, de eerste dag van de training zit erop.

Een intensieve dag, voor zoon en voor moeder. Maar wel een dag met een paar succesjes.

De woonkamer was eerst trainingsproof gemaakt:

Een emmer en wasmiddel om gelijk
ongeluk-kledingstukjes
te wassen en te drogen op de verwarming.

Hoezen op de bank

Hoezen en bescherming op de leren stoelen

De dag begon met enkel een onderbroekje aan en het drinken van wat melk. Daarna gelijk op het potje. Zowaar bleef hij er een hele tijd op zitten, maar er kwam niets. Ook onder het eten kwam er niets. Pas toen hij na het eten aan het spelen was, plaste hij in zijn broek en konden we hem nieuw ondergoed en bovenkleding aandoen. Om kwart over 9 kreeg hij weer drinken, half 10 op het potje, niets. Pas kwart over 10 kwam het, toen we op zolder bezig waren. De 3e schone onderbroek kon aan. Half 11 zette ik hem zo even op het potje, voordat hij naar buiten zou gaan om te spelen en ziedaar: het eerste plasje! Hij was er zelf ook trots op en liet me het zien. De eerste stikker kon geplakt worden. Daarna ging hij lekker buiten spelen. 

Om 11 uur kreeg hij weer lekker wat drinken en daarna op het potje. Niets. Buiten spelen en daar gebeurden ongelukjes 3 en 4. Het 5e onderbroekje kon aan. De vorige had ik al in een sopje uitgewassen en op de verwarming te drogen gelegd. De hele kamer rook heerlijk naar wasmiddel.

Om 12 uur gingen we eten. Even een extra lastig moment. Zitten in de kinderstoel en dan ook drinken en dus wellicht plassen? Toch maar gedaan, met een handdoek op de zitting. Om half 1 plaste hij wat in de kinderstoel. Steeds gaf hij wel aan dat hij wat gedaan had, maar dan was het 'leed al geschied'. Om kwart voor 12 heb ik het potje op de eetkamerstoel gezet en hem op het potje gezet, achter zijn beker melk en boterhammetje. En ziedaar: een hele plas in het potje! Een trots zoontje. Elke keer kijken. De tweede stikker was verdiend.

Na het middageten was het tijd voor het middagslaapje. En eerlijk is eerlijk: ik was blij dat hij nu even een pamperbroekje (slaapbroekje) kon aandoen, want het is intensief hoor, zo'n eerste dag. Terwijl zoontje lekker sliep, heb ik op internet nog eens wat ervaringen van andere ouders doorgelezen. De meesten ervaarden de eerste dagen als intensief. Maar we zetten door! 

Na het middagslaapje werden we blij verrast door zijn enthousiasme voor het potje, maar ook door het feit dat hij zelf aangaf wanneer hij moest, naar het potje rende met succes en al juichend de inhoud aan me toonde. Ook weet hij nu hoe hij zelf zijn onderbroek naar beneden moet krijgen. Het liefst liep hij echter zonder iets aan door huis....

Al met al heeft zoon 5 successen in het potje gehad, dus 5 stikkers en al 1 cadeautje:

Na het middagslaapje hebben we ook geen ongelukje meer gehad. 

Voor de nacht heeft hij gewoon een luier aan gekregen, omdat de luierbroekjes niet voldoende zijn voor de nacht (=ervaring). 

Zelf ben ik behoorlijk b-e-k-a-f, maar wel met een voldaan gevoel. Zie zelfs een beetje uit naar morgen. Op de 2e dag zullen we kijken of we nog meer inzicht krijgen in het wanneer van het plassen en we zullen het potje al meer naar de wc zelf verplaatsen. 

Qua organisatie nog wat handige tips:

*Zet een emmer met wasmiddel klaar. Hierin kunnen ongeluk-onderbroekjes gewassen worden, zodat je ze op de verwarming kan drogen en ze na een aantal uren weer te gebruiken zijn.

*Zet een emmer met een sopje klaar, om ongelukjes snel te kunnen verwijderen.

*Leg beneden, binnen handbereik, wat setjes bovenkleding, ondergoed, sokken klaar en daarbij wat billendoekjes.