Eindelijk kon ik het al zo lang gereserveerde boek Opgeruimd! van Marie Kondo deze week in de bieb ophalen. Misschien een beetje mosterd na de maaltijd, want veel zaken in ons huis zijn al opgeruimd volgens de KonMari-methode (zie hiervoor artikelen 1 t/m 6 in de afgelopen maanden).
Via filmpjes en artikelen heb ik zo'n beetje geprobeerd de KonMari-methode me eigen te maken (alles voor je neerleggen, alles een keer door je handen laten gaan, bij elk item vragen: word ik hier blij van, de te bewaren items neerleggen en opvouwen/opruimen volgens haar methode). In ons huis zijn de volgende zaken inmiddels KonMarisch geordend: kleding, ondergoed, sokken/panty's, sjaaltjes, boeken, cd's en schoonmaakmiddelen.
Positieve gedachten bij en over het boek:
* Het leest makkelijk weg
* De methode om per categorie op te ruimen, i.p.v. per ruimte, lijkt me zinvol, want zo zie je het best wat je allemaal hebt.
* De methode om alles van een categorie voor je neer te leggen, vind ik een goede methode. Je ziet meteen wat je allemaal hebt en het is vaak een eye-opener voor de hoeveelheid spullen (schrik!).
* De vraag: 'Word ik hier blij van?', vind ik echt een goede vraag. Eerst vond ik het een beetje een zweverige vraag, maar ben 'm toch maar gaan toepassen. Nu merk ik dat ik deze vraag ook automatisch stel wanneer ik boodschappen doe of ga winkelen of nog weer eens opruim! Je zult merken dat je veel minder onnodige zaken gaat kopen. Echt waar! Regelmatig dat ik in winkels met iets in de handen sta om te kopen en na het stellen van deze vraag het gewoon weer terug leg!
* Het opvouwen van kleding volgens haar methode is ECHT ruimtebesparend. Ondergoed, sokken en sjaaltjes liggen volgens deze methode in onze laden. Het is zeer OVERZICHTELIJK en het neemt gewoon veel minder ruimte in beslag. Je ziet in één oogopslag wat je allemaal wel niet hebt.
* Wanneer je eenmaal bezig bent geweest volgens haar methode, zelfs zonder het lezen van haar boek, zal je merken dat je een klein beetje besmet bent geraakt met haar methode en het blijft doorvoeren in je huis.
Minder positieve gedachten bij en over het boek:
* Ik vind dat Marie Kondo wel heel ver gaat in het weggooien/wegdoen van spullen. Ze is erg rigoureus. Zelf bewaren we bijvoorbeeld administratieve papieren toch wel een jaar of 7, 8. Het blijkt in de praktijk dat je ze best nog wel eens nodig hebt.
* De manier waarop Marie in haar boek spreekt over kleding, is bijna menselijk. Volgens haar moet je kleding (maar ook spullen in huis) koesteren, aaien, bedanken, laten uitrusten, etc. Voor dit ben ik echt te nuchter. Kleding en spullen zijn gewoon materiële zaken. Je moet inderdaad voorzichtig, zuinig, goed en dankbaar met je spullen omgaan, maar het hoeft geen menselijke vormen aan te nemen.
* Op bladzijde 25 en 118 wordt helaas gevloekt. Dat vind ik zeer jammer.
* In haar boek beschrijft ze hoe je kleding zou moeten opvouwen. Hierbij zijn geen afbeeldingen geplaatst. Ik denk dat lezers echt ook even via filmpjes, die op internet te vinden zijn, moeten kijken hoe dat opvouwen nu werkelijk gaat, want alleen uit de tekst is het misschien wat moeilijk te snappen.
Na het lezen van dit boek, ben ik niet zo ondersteboven als velen op het wereldwijde web. Misschien komt dat ook, omdat ik me al heel wat verdiept had in haar methode via filmpjes en artikelen. Veel is dus niet nieuw. Haar methode is echter wel een methode die de zaken in je huis weer heel anders benadert en de praktijk leert dat een aantal van haar methoden echt ruimte en rust geeft, in huis, hart en hoofd.
Ik ben, bij gezondheid, van plan om nog een aantal zaken in ons huis KonMari's te ordenen:
a. Onze paperassen. Niet zo rigoureus als zij beschrijft, maar wel bij benadering. We hebben alles al netjes geordend in mappen, maar er kan denk ik heel wat weg, waar we sowieso niet blij van worden en wat ook niet meer bewaard hoeft te blijven.
b. Ons keukengerei.
c. De passage over huiskleding vond ik heel aansprekend. Veel mensen bestemmen kleding, die pillen of die al ietwat verwassen of versleten zijn, niet tot de Kringloop bijvoorbeeld, maar tot huiskleding. Kleding dus waarin je thuis je werk doet, maar waarin je je eigenlijk wat schaamt mocht er bezoek aan de deur komen. Veel mensen hebben zo een lading huiskleding! Ook ik. Marie Kondo pleit er voor om zelfs in huis je mooie kleding aan te doen. In haar opruimwerk bij klanten draagt ze zelf een net jurkje met een jasje. Hiermee klimt ze rustig op aanrechten e.d. Misschien dat ik zelf nog zo naar mijn huiskleding ga kijken: 'Wil ik hierin gezien worden door anderen?'
Ik heb nu het boek gelezen, maar het verandert niet veel aan mijn KonMarische inzichten die ik voor het lezen heb opgedaan d.m.v. filmpjes en artikelen van anderen. Is het boek te lenen in de bieb, prima, maar mijns inziens is het niet perse een boek wat aangeschaft zou moeten worden, maar dat is natuurlijk aan een ieder voor zich.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten