Vorige maand augustus 2016 verscheen het eerste artikel over afval scheiden. In dit artikel beschreef ik een nieuw doel, om vanaf september ons afval beter te gaan scheiden, om zo het aantal kliko-legingen nog meer terug te brengen.
Ik was tè enthousiast, want de afvalscheiding begon niet in september, maar in augustus. Het eerste wat onze afvalscheiding bij me teweeg bracht, was ontzetting en schrik! Wat een verpakkingsmateriaal gooien we toch elke keer weg. En ondanks dat we een nee-nee-sticker hebben, wat een papier is er toch elke keer weer in de kliko. Op dit moment ben ik zo'n 3 weken bezig en elke week is er een grote fietsmand vol met flacons, blikken bussen, glas, papier en sappakken (dat is wat we scheiden op dit moment, naast de vulling voor de composter die we hebben).
Om het hele scheiden in goede banen te geleiden (en dat rijmt:), heb ik onder onze trap, in de gangkast een soort van scheidingsstation ingericht. Dit met bakken etc. die we al hadden, zodat er niet meer spullen gekocht hoefden te worden. Hieronder een foto van ons scheidingsstation: onzichtbaar voor bezoekers, makkelijk te bereiken voor ons:
Even een korte woordtour door onze scheidingsbakken:
1. Links staat een kartonnen doos. Daarin doen we oud papier en karton. Wanneer de doos vol is, kunnen de flappen dicht en kan de doos in de oudpapiercontainer gedeponeerd worden. Deze container staat bij ons in de buurt. Bij de supermarkt haal ik dan weer een nieuwe doos, die gevuld kan worden. Ik vermoed dat we eens in de 4 weken de doos kunnen verwisselen, omdat we een nee-nee-stikker hebben en dus niet zoveel folders e.d. krijgen.
2. Het kleine blauwe bakje is voor glas wat weg kan. We bewaren veelal glazen potten voor de geleitjes en jammetjes die we maken, maar (wijn)flessen en grote glazen potten of potten met een plastic deksel bijvoorbeeld, kunnen weg. Eens in de 2 weken breng ik het glas naar de glasbak.
3. Een gewezen prullenbak. Deze gaan we gebruiken voor de sappakken. Ook deze wil ik eens in de 2 weken wegbrengen naar de sappakcontainer bij onze Boni.
4. Helemaal rechts staat een plastic zakhouder van de IKEA. Deze is niet meer echt nodig voor plastic zakken, omdat we die nu eenmaal niet meer zo krijgen in de winkels. In deze houder komen alle plastic flacons, flessen, maar ook blikken bussen (zoals van slagroom). Op internet zag ik dat blikken bussen bij plastic flacons mogen. Hopelijk is eens in de 2 weken genoeg om deze bak te lezen, bij onze Boni.
Half september wordt onze container geleegd. Daarna wil ik gaan bijhouden hoeveel weken we met de grijze container kunnen gaan doen. Zoals in het eerste artikel beschreven, is het streven om de 8 weken te halen. Niet perse voor het geld, ook al vind ik een leging van €4,60 best prijzig, maar meer om te kijken of het ons lukt.
Niet alle plastics, glas, etc. scheiden we. Wanneer het iets kleins is of viezig, dan gaat het gewoon bij ons restafval, dus in de kliko. Ook papieren, waarop bijv. persoonlijke gegevens staan, gaan niet in de papierdoos, maar gewoon in de kliko.
Ik was tè enthousiast, want de afvalscheiding begon niet in september, maar in augustus. Het eerste wat onze afvalscheiding bij me teweeg bracht, was ontzetting en schrik! Wat een verpakkingsmateriaal gooien we toch elke keer weg. En ondanks dat we een nee-nee-sticker hebben, wat een papier is er toch elke keer weer in de kliko. Op dit moment ben ik zo'n 3 weken bezig en elke week is er een grote fietsmand vol met flacons, blikken bussen, glas, papier en sappakken (dat is wat we scheiden op dit moment, naast de vulling voor de composter die we hebben).
Om het hele scheiden in goede banen te geleiden (en dat rijmt:), heb ik onder onze trap, in de gangkast een soort van scheidingsstation ingericht. Dit met bakken etc. die we al hadden, zodat er niet meer spullen gekocht hoefden te worden. Hieronder een foto van ons scheidingsstation: onzichtbaar voor bezoekers, makkelijk te bereiken voor ons:
Even een korte woordtour door onze scheidingsbakken:
1. Links staat een kartonnen doos. Daarin doen we oud papier en karton. Wanneer de doos vol is, kunnen de flappen dicht en kan de doos in de oudpapiercontainer gedeponeerd worden. Deze container staat bij ons in de buurt. Bij de supermarkt haal ik dan weer een nieuwe doos, die gevuld kan worden. Ik vermoed dat we eens in de 4 weken de doos kunnen verwisselen, omdat we een nee-nee-stikker hebben en dus niet zoveel folders e.d. krijgen.
2. Het kleine blauwe bakje is voor glas wat weg kan. We bewaren veelal glazen potten voor de geleitjes en jammetjes die we maken, maar (wijn)flessen en grote glazen potten of potten met een plastic deksel bijvoorbeeld, kunnen weg. Eens in de 2 weken breng ik het glas naar de glasbak.
3. Een gewezen prullenbak. Deze gaan we gebruiken voor de sappakken. Ook deze wil ik eens in de 2 weken wegbrengen naar de sappakcontainer bij onze Boni.
4. Helemaal rechts staat een plastic zakhouder van de IKEA. Deze is niet meer echt nodig voor plastic zakken, omdat we die nu eenmaal niet meer zo krijgen in de winkels. In deze houder komen alle plastic flacons, flessen, maar ook blikken bussen (zoals van slagroom). Op internet zag ik dat blikken bussen bij plastic flacons mogen. Hopelijk is eens in de 2 weken genoeg om deze bak te lezen, bij onze Boni.
Half september wordt onze container geleegd. Daarna wil ik gaan bijhouden hoeveel weken we met de grijze container kunnen gaan doen. Zoals in het eerste artikel beschreven, is het streven om de 8 weken te halen. Niet perse voor het geld, ook al vind ik een leging van €4,60 best prijzig, maar meer om te kijken of het ons lukt.
Niet alle plastics, glas, etc. scheiden we. Wanneer het iets kleins is of viezig, dan gaat het gewoon bij ons restafval, dus in de kliko. Ook papieren, waarop bijv. persoonlijke gegevens staan, gaan niet in de papierdoos, maar gewoon in de kliko.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten