Droomhuis op het (Engelse) platteland

In de serie 'Droomhuis op het platteland' volgen we mensen die een droomhuis zoeken op het Engelse platteland. Ze gaan dan met een bekend persoon drie huizen bekijken en meestal zien ze ook nog iets extra's over de omgeving waar ze zoeken naar een huis.

Ik vind het geweldig om dit te bekijken. 
Ten eerste haal ik m'n Engels iets op, want het wordt in het Engels gesproken, maar omdat mijn Engels formidabel slecht is, ben ik blij met de Nederlandse ondertiteling. 
Ten tweede kan ik me bijna vergapen aan de pracht van het Engelse platteland. De landschappen, de vergezichten, de uitzichten, de natuur, de serene stilte, de landhuizen, de historische gebouwen, de eeuwenoude cultuur. Heerlijk. Ik waan me dan zo weer in de boeken van Jane Austen, bijvoorbeeld. 
Ten derde vind ik over het algemeen de huizen die worden bekeken echt heel mooi. Veelal zijn het Engelse landhuizen of cottages, met twee dinerkamers, haarden, vloerbedekking in de badkamer, bloemetjesbehang in het toilet, bloemetjesgordijnen, mooie grote ovens, antieke en authentieke details en prachtige tuinen met vergezichten. Vaak zijn het ook huizen die al honderden jaren oud zijn, maar zo mooi gerestaureerd zijn! Ik droom dan ook mee en krijg prompt zin om ons huis te metamorfoseren, met mooie bloemstoffen, behangetjes, meubeltjes etc. etc. Het blijft bij dromen..., want we hebben het nu ook mooi. 

Engeland trekt me wel wat. Ik ben er een keer geweest. Genietend van de cultuur en architectuur, van de koorzang en van de leuke idyllische winkeltjes, van de mooie stofjes en van de lekkere versnaperingen. Ik kan altijd wel wat genieten van de Engelse humor en van de Engelse beleefdheid (die tot op zekere hoogte er is), kortom, de Engelse sfeer.